dysk twardy minimalna pojemność

Dysk twardy

Rodzaj pamięci masowej, wykorzystujący nośnik magnetyczny do przechowywania danych, umożliwia zapis i odczyt danych.

Najważniejszymi parametrami dysków są:

-pojemność

-szybkość transmisji danych

-czas dostępu do danych

-prędkość obrotowa dysków magnetycznych (obr/min.)

-średni czas bezawaryjnej pracy (MTBF).

Do produkcji dysków używa się twardych tależy i zamyka się je w hermetyczniej obudowie. Pozwala to uzyskać większą pojemność, precyzję zapisu i szybszy transfer w porównaniu do dyskietki. Dyski podłącza się do komputera za pomocą interfejsu ATA lub SATA. Dzisiejsze dyski mają pojemność do 1 TB, pracują z prędkością od 5400 do 10 000 obrotów na minutę i transferem na poziomie 30MB. Trwają prace nad standardem SSD i interfejsem SATA3.

Budowa

Obudowa dysku jest hermetycznie zamknięta. W jej wnętrzu znajduje się wirujący talerz (lub kilka talerzy) oraz głowica elektromagnetyczna (lub głowice) umożliwiające zapis i odczyt danych. Głowica jest umieszczona na ruchomym ramieniu, które przenosi ją w odpowiednie miejsce nad talerzem. Za jej ruch odpowiada cewka i układ regulujący natężenie prądu (by ruch głowicy był szybki i płynny). Wbudowany układ elektroniczny kontroluje wszelkie ruchy i obroty oraz przygotowuje zapis i odczyt danych.

Wybór

Dysk twardy do naszego komputera do pracy powinien mieć pojemność co najmniej 80gb i podłączony do płyty za pomocą interfejsu SATA. Ze względów bezpieczeństwa danych dzielę dysk na trzy partycje:
-systemowa - na której jest zainstalowany system, w przypadku awarii można przeinastalować system bez utraty naszych danych (jej pojemność 20gb)
-robocza - na której trzymam wszystkie swoje dane (pojemność 50gb)
-instalki - na której mam instalki aktualnych sterowników i innych programów (pojemność 10gb) 

                    autor Mirosław Kubik

karta dźwiękowa wbudowana w płytę główną

Karta dźwiękowa 

– karta rozszerzeń, przeznaczona do rejestracji, przetwarzania i odtwarzania dźwięku.

Budowa karty dźwiękowej

Karty dźwiękowe posiadają:

-generator dźwięku – występował w starszych kartach

-generator szumu, służył do sprzętowego generowania dźwięków za pomocą modulacji i łączenia fal oraz szumu

-przetworniki A/C i C/A – umożliwiające rejestrację i odtwarzanie dźwięku

-bufor – małej pamięci RAM używanej przez przetworniki A/C i D/C

-mikser dźwięku – służy do łączenia sygnałów dźwięku z różnych źródeł,

-wzmacniacz wyjściowy nbn - do podłączenia słuchawek lub dopasowania linii wyjściowych przetwornika C/A

-złącza wejściowe i wyjściowe

-interfejs do komputera – służący do komunikacji i wymiany danych z kartą dźwiękową, zazwyczaj ISA, PCI lub USB

-interfejs MIDI – służy do podłączania do komputera cyfrowych instrumentów muzycznych w standardzie MIDI

Parametry

Próbkowanie jest jednym z ważniejszych parametrów karty, jest to digitalizacja fragmentów dźwiękowych. Starsze karty zapisywały dźwięk w trybie 8-bitowym, jednakże taki zakres był zbyt mały i dzisiejsze karty zapisują dźwięk w trybie 16-to bitowym. Pozwala to uzyskać jakość dźwięku zbliżoną do naturalnego.

Kolejnym ważnym parametrem jest szybkość próbkowania, aby uzyskać jakość płyty CD powinna wynosić 44,1kHz.

Synteza FM i WT

Karty muzyczne mogą również tworzyć dźwięki samodzielnie za pomocą syntezy FM (modulacji częstotliwości). Ich działanie polega na tym, iż za pomocą prostych funkcji matematycznych generują krzywe drgań, które w przybliżeniu imitują działanie oryginalnych instrumentów muzycznych. Dlatego też częściej stosuje się syntezę WT. Synteza ta zamiast generować sztuczny dźwięk, np.gitary - odtwarza oryginalny dźwięk gitary nagrany wcześniej w studiu. W praktyce nie ma jednak możliwości zapisania w pamięci wszystkich dźwięków generowanych przez 128 instrumentów MIDI. Chip muzyczny musi więc często obliczać wysokość i długość dźwięków na podstawie wzorcowych próbek, jednakże wymaga to większej ilości pamięci. W związku z czym pewne karty lepiej odtwarzają instrumenty smyczkowe, a inne perkusje.

MIDI

Specyfikacja MIDI pozwala podłączać do karty instrumenty muzyczne, pozwala na wymianę informacji i synchronizację,pozwalając stworzyć spójny system. MIDI nie przesyła samego dźwięku, ale informacje o nim, pozwalając również synchronicznie sterować błyskami światła i innymi urządzeniami zgodnymi ze standardem MIDI. Specyfikacja MIDI umożliwia sterowanie 16 urządzeniami MIDI jednocześnie. Aby to wszystko działało musimy użyć odpowiednich programów, zwanych sekwenserami. Sekwenser łączy funkcję magnetofonu wielośladowego i pulpitu mikserskiego. Poszczególne partie instrumentów nagrywa się na ścieżkach (może ich być 128 i więcej). Niezaprzeczalną zaletą MIDI jest oszczędność pamięci. MIDI ma pod tym względem ogromną przewagę nad cyfrową techniką zapisu dźwięku, przetworzonego przez konwertery analogowo-cyfrowe na twardym dysku.

Obecnie układy dźwiękowe wystarczające do zastosowań amatorskich i w komputerach do pracy są  wbudowane w płytę główną komputera.

                  autor Mirosław Kubik

wybieramy dobrą kartę graficzną

Karta graficzna 

Jest najważniejszą kartą rozszerzeń komputera. Odpowiada za renderowanie grafiki i jej konwersję na sygnał zrozumiały dla wyświetlacza.

Historia

Najstarsze karty pracowały jedynie w tzw. trybie graficznym – wyświetlały jedynie znaki graficzne (litery).

Następna generacja kart pracowała w trybie graficznym, a już potrafiły wyświetlać w kolorze poszczególne punkty (piksele).

Kolejne karty posiadały tzw. akcelerację 2D. Pozwalało to na rysowanie figur i wypełnianie ich kolorem.

Dzisiejsze karty mają już akcelerację 3D, pozwalającą tworzyć obrazy trójwymiarowe.

Funkcje

Do najważniejszych funkcji dzisiejszych kart należą:

-filtrowanie anizotropowe

-mapowanie wypukłości

-efekty cząsteczkowe

-full Scene Anti-Aliasing

-HDR

-pixel Shader

-vertex Shader

-Transform & Lighting

-GPGPU

-PhysX

My na ekranie możemy obserwować takie efekty jak mgła, przeźroczystość, a także mamy możliwość przesyłu obrazu na ekran innej stacji roboczej.

Budowa karty graficznej

Elementy karty graficznej:

-procesor graficzny (GPU) – odpowiedzialny za generowanie obrazu w pamięci obrazu

-pamięć obrazu – przechowuje cyfrowe dane o obrazie, tekstury, dane geometrii sceny, etc

-pamięć ROM – pamięć przechowująca dane (np. dane generatora znaków) lub firmware karty graficznej, obecnie realizowana jako pamięć flash EEPROM

-RAMDAC - przetwornik cyfrowo-analogowy – odpowiedzialny za przekształcenie cyfrowych danych z pamięci obrazu na sygnał sterujący dla monitora analogowego; w przypadku kart wyłącznie z wyjściem cyfrowym RAMDAC nie ma zastosowania.

-interfejs do systemu komputerowego – umożliwia wymianę danych i sterowanie kartą graficzną – zazwyczaj PCI, AGP, PCI-Express

-wyjście z karty graficznej – zazwyczaj P&D, DFP, VGA, DVI, HDMI, DisplayPort

-układ chłodzenia – pasywny – na procesorze oraz czasami na elementech pamięci montuje się sam radiator

aktywny – z zamontowanym na radiatorze wentylatorem.

Niektóre karty posiadają także:

-framegrabber – układ zamieniający zewnętrzny, analogowy sygnał wideo na postać cyfrową (tylko w kartach posiadających przechwytywanie obrazu)

-procesor wideo – układ wspomagający dekodowanie i przetwarzanie strumieniowych danych wideo; w najnowszych konstrukcjach zintegrowany z procesorem graficznym.

Wybór karty

Moim zdaniem karta graficzna to najważniejszy element komputera, niektórzy twierdzą, że karta stanowi 50% wartości komputera. Karta w naszym komputerze do pracy powinna obsługiwać interfejs PCI-Ex i mieć co najmniej 128mb swojej pamięci. Kolejnym ważnym parametrem jest magistrala, powinna być 128b. Producentów kart jest dużo, jednakże producentów procesorów graficznych jest dwóch. Kierując się wyżej wymienionymi trzema kryteriami wybierzemy sprzęt, który będzie nam się spisywał dobrze.

              autor Mirosław Kubik

Pamięć ram

Pamięć komputerowa to różnego rodzaju urządzenia służące do przechowywania danych.

Rodzaje pamięci:

-ulotne – przechowują dane do czasu odłączenia zasilania

-nieulotne - stale przechowują dane

-tylko do odczytu (zapis odbywa się w fazie produkcji),

-jednokrotnego zapisu,

-wielokrotnego zapisu, ale ograniczoną liczbę razy, długotrwałego i utrudnionego,

-wielokrotnego zapisu nieograniczonego

-półprzewodnikowe (układ scalony),

-optyczne

-magnetyczne

-magnetooptyczne

-polimerowe

-papierowe (karta dziurkowana),

-linia opóźniająca (np. pamięć rtęciowa).

-przenośne

W komputerach pamięć spotykamy:

-w procesorach (CACHE)

-pamięć operacyjna, czyli RAM,

-pamięć zewnętrzna, czyli masowa (stacje dysków, płyty cd,dvd,itp.),

-pamięć robocza podzespołów (np. bufory, pamięć obrazu w kartach grafiki),

-ROM – Read-Only Memory (pamięć tylko do odczytu),

-PROM – Programmable Read-Only Memory (programowalna pamięć tylko do odczytu),

Urządzenia zaliczane do kategorii pamięci:

-taśmy i karty dziurkowane (obecnie już praktycznie nieużywane),

-karty magnetyczne (także o znaczeniu historycznym),

-bębny,

-dyskietki

-dyski optyczne: CD-ROM, CD-R, CD-RW, DVD-ROM, DVD-R, DVD-RW, DVD+R, DVD+RW,

HD DVD, BD-ROM, BD-R, BD-RW,

-dyski magnetooptyczne,

-kości pamięci operacyjnej – aktualnie RAM i jej różne odmiany PRAM, MRAM, FRAM,

-flash EEPROM – (błyskawicznie działająca elektrycznie kasowalno-programowalna).

Parametry pamięci i nośników pamięci komputerowych:

-czas cyklu – najkrótszy czas jaki musi upłynąć pomiędzy dwoma żądaniami dostępu do pamięci;

-czas dostępu

-czas oczekiwania CAS – CAS latency;

-gęstość zapisu – ilości informacji, którą można zapisać na określonej długości ścieżki;

-pojemność – liczba komórek przechowujących dane, w zależności od rodzaju i przeznaczenia wyrażana w liczbie kb, kB, MB, itd.;

-liczba cylindrów, ścieżek o tych samych numerach na powierzchniach roboczych dysków;

-liczba głowic odczytu/zapisu – od kilkunastu do kilkudziesięciu;

-pobór mocy

-prędkość obrotowa dysku – parametr dysków HDD wyrażany w liczbie obrotów na minutę;

-średni czas dostępu

-transfer, szybkość transmisji – liczba bitów (bajtów) jaką można przesłać w jednostce czasu

-zasilanie

Pamięci stosowane w komputerach wymienione od najszybszej:

-rejestry procesora, rozmiar rzędu kilkudziesięciu do kilkuset bajtów,

-pamięć podręczna procesora (cache L1), wbudowany w procesor, rozmiar od 4 do 64 kB,

-pamięć podręczna procesora (cache L2), rozmiar od 128 kB do 24 MB,

-pamięć RAM, rozmiar obecnie od 256 MB (dawniej od kilku kB) do kilku GB,

-plik wymiany (swap) na dysku twardym, rozmiar rzędu kilkudziesięciu MB do kilku GB (definiowany przez użytkownika lub automatycznie przez system operacyjny).

Pamięć operacyjna – pamięć adresowana i dostępna bezpośrednio przez procesor. W niej umieszczane są kody i rozkazy dla procesora, często utożsamiana jest z pamięcią RAM, a należy do niej również pamięć ROM. Pamięć RAM jest wykonana jako układ scalony.

Pamięć podobnie jak procesor dobraliśmy wraz z doborem płyty głównej. Powinna to być pamięć DDR3 o pojemności co najmniej 2gb, a generalnie pamięci im więcej tym lepiej.

               autor Mirosław Kubik