poniedziałek

Wybieramy procesor

Procesor


Procesor - CPU – zwany "mózgiem" komputera, jego zadania to pobieranie danych, ich interpretacja i wykonywanie poleceń.

Budowa

Wykonane są zwykle jako układy scalone zamknięte w hermetycznej obudowie. Ich sercem jest mono kryształ krzemu z na niesionymi warstwami półprzewodnikowych tranzystorów, ich ilość idzie w miliony.
W strukturze procesora znajdują się:
  • zespół rejestrów do przechowywania danych i wyników
  • jednostka arytmetyczna do wykonywania operacji obliczeniowych
  • i inne układy potrzebne do sprawnej pracy procesora

Współczesne procesory produkowane są w technologi 45nm i mniejsze, pracują one z częstotliwością kilku GHz.

Ważnym parametrem określającym procesor jest taktowanie, czyli szybkość z jaką wykonuje on rozkazy.
Drugą cechą procesora jest liczba bitów, na której wykonywane są podstawowe operacje obliczeniowe. Jeśli liczba ta to 32 bity, mówimy, że procesor jest 32-bitowy, a jeśli 64 to procesor jest 64-bitowy

Obecnie produkowane są procesory wielordzeniowe.

Rozkazy procesora

Do typowych rozkazów wykonywanych przez procesor należą:
- kopiowanie danych - z pamięci do rejestru, z rejestru do pamięci, z pamięci do pamięci (niektóre procesory)
-działania arytmetyczne – dodawanie, odejmowanie, porównywanie dwóch liczb, dodawanie i odejmowanie jedności, zmiana znaku liczby
-działania na bitach - iloczyn logiczny – AND, suma logiczna – OR, suma modulo 2 (różnica symetryczna) – XOR, negacja – NOT, przesunięcie bitów w lewo lub prawo, skoki bezwarunkowe i warunkowe

Instrukcje procesora identyfikowane są na podstawie binarnego kodu maszynowego.

W procesorach niedostępnych masowo można spotkać możliwość programowania rozkazów CPU. Rozwiązanie takie daje pełniejszą kontrolę nad procesorem oraz możliwość np. zwiększenia wydajności procesora w pewnych zastosowaniach .



Procesor dobraliśmy podczas doboru płyty głównej,czyli procesor powinien być dwurdzeniowy i 64-bitowy. Do naszego komputera do pracy dobrym rozwiązaniem jest zakup w tzw. wersji box, w komplecie z dedykowanym układem chłodzenia.


    autor Mirosław Kubik
Jaka płyta główna


Płyta główna – podzespół zwany "kręgosłupem" komputera, umożliwiający komunikację między wszystkimi podzespołami. Jest to płyta laminowana z nadrukowanymi ścieżkami oraz z zamontowanymi elementami potrzebnymi do jej pracy.

Budowa płyty głównej komputera typu PC

Głównymi elementami płyty głównej są tzw. mostki: północny i południowy oraz moduły: BIOS, czasu rzeczywistego wraz z moduł bateryjny, coraz częściej jest montowany procesor dźwięku.

- mostek północny/układ MCP łączy się z procesorem, pamięcią i mostkiem południowym za pomocą magistrali FSB lub łączy Hyper Transport. Jest w nim zamontowany kontroler PCIex lub AGP do obsługi kart graficznych. Dość często producenci podłączają do niego zintegrowaną kartę sieciową.

-mostek południowy (jeśli występuje) komunikuje się z mostkiem północnym. Zawiera drugi kontroler PCIe, kontrolery SATA, ATA, USB, zintegrowany kontroler dźwięku (np. AC97), kontrolery Ethernetu, itd...
W najnowszych rozwiązaniach montuje się jeden układ zawierający funkcje obu mostków.

Na płycie głównej znajdują się gniazda:
- procesora
- pamięci operacyjnej
- PCIex lub AGP do montażu kart graficznych
- PCI do montażu pozostałych kart rozszerzeń
- IDE i SATA do podłączenia dysków napędów optycznych
- zasilania
- PS/2 do podłączenia klawiatury i myszy
- USB
- karta sieciowa



Dobór płyty głównej do naszego komputera do pracy musimy łączyć z doborem innych podstawowych elementów. Nie warto kupować płyty a później do niej dobierać pozostałe komponenty.

Podstawowym elementem z którym współpracuje płyta jest procesor. Moim zdaniem procesor powinien być dwurdzeniowy 64bitowy. Jest dwóch wiodących producentów procesorów, nie ma jednoznacznej odpowiedzi, który z nich jest lepszy, a płyty obsługujące jednego producenta nie obsługują drugiego.
To jest pierwsze kryterium: wybrać procesor jednego z dwóch producentów: dwurdzeniowy, 64bit i dobrać płytę by nam go obsłużyła.

Drugim kryterium wyboru płyty jest obsługa pamięci operacyjnej. Na dzisiaj pamięć DDR2 jest niezbędna. Spotkałem na rynku płyty z obsługą pamięci DDR2 i DDR3, uważam to za dobre rozwiązanie umożliwiające ewentualną modernizację naszego komputera w przyszłości.

Trzecim kryterium wyboru płyty głównej jest interfejs karty graficznej. Moim zdaniem PCI-ex to jest właściwy wybór. Są spotykane jeszcze płyty z interfejsem AGP.

Czwartym kryterium jest interfejs dysków i napędów. Płyta powinna obsługiwać je poprzez interfejs SATA.







                                   autor Mirosław Kubik
Jaki zasilacz komputerowy?


Zasilacz komputera − urządzenie, które służy do zasilania podzespołów komputera poprzez zamianę napięcia zmiennego dostarczanego z sieci energetycznej na niskie napięcia stałe. Mamy dwa podstawowe rodzaje zasilaczy:
-AT – rzadko dzisiaj spotykany
-ATX – dzisiaj najpopularniejszy (wersja 2.31 z 2008 roku)

Budowa

Zasilacz ATX to metalowa skrzynka o wymiarach: szerokość 150 mm, wysokość 86 mm, a głębokość typowo 140 mm. Na jednej ściance są otwory wentylacyjne i gniazda zasilające, opcjonalnie także wyłącznik oraz przełącznik napięcia. Ze ścianki przeciwległej wychodzi wiązka przewodów do podłączenia podzespołów komputerowych. Z boku powinna być umieszczona etykieta z podstawowymi parametrami zasilacza.
Wewnątrz zasilacza znajduje przetwornica oraz układ chłodzenia z wentylatorem o średnicy 80 mm. Są stosowane wentylatory o większej wydajności, gdyż oprócz chłodzenia samego zasilacza, odprowadza on także ciepło z wewnątrz obudowy.

Parametry

Ze względu na moc zasilacza są trzy rodzaje zastosowań:
-300 do 500W – do komputerów domowych
-500 do 800W – do komputerów dla graczy
-800 do 1400W – do serwerów

Nie ma jednolitego standardu określającego parametry pracy zasilacza. Producenci podają najczęściej moc szczytową, ale w temperaturze pracy pokojowej (tzn. 25 °C), gdy tymczasem w obudowie panuje temperatura 40 °C.
Dla przykładu:
zasilacz A ma moc szczytową 550 W w temperaturze 25 °C, dając 25 A na linii 12 V, tzn: 300 W
zasilacz B ma moc ciągłą 450 W w temperaturze 40 °C, dając 33 A na linii 12 V, a tzn: 400 W
wniosek:
zasilacz B jest znacznie lepszy od zasilacza A pomimo niższej mocy całkowitej. Zasilacz A w rzeczywistych warunkach pracy będzie w stanie oddać tylko część mocy, którą określił producent. 
Ważnym parametrem zasilacza jest jego sprawność (jest to stosunek mocy oddanej do mocy pobranej). Moc nie oddana zamienia się w ciepło i jest stratą. Wpływ na sprawność ma także obciążenie zasilacza i waha się od 40 – 85%. 
Jeszcze jeden ważny temat to mit jakoby mocniejszy zasilacz pobierał więcej prądu. Podłączając dwa zasilacze o tej samej sprawności a różnej mocy do tego samego komputera uzyskamy taki sam pobór prądu.

Zabezpieczenia

Zasilacz powinien być wyposażony w następujące zabezpieczenia:
-OVP – zabezpieczenie przed zbyt wysokim napięciem wyjściowym,powinno działać przy przekroczeniu wymaganego napięcia o 15%.
-UVP – zabezpieczenie przed zbyt niskim napięciem na liniach wyjściowych,rzadko spotykane (niskie napięcie nie uszkadza podzespołów ale ma wpływ na stabilność pracy)
-OCP – zabezpieczenie przed przeciążeniem stabilizatora, monitoruje każdą linię zasilającą z osobna i w przypadku przeciążenia którejkolwiek z nich powoduje wyłączenie zasilacza.
-OLP lub OPP – zabezpiecza przed przeciążeniem całego zasilacza
-OTP – zabezpieczenie przed przegrzaniem zasilacza.
-SCP – zabezpieczenie przeciw zwarciowe.
-IOVP i IUVP – zabezpieczenie zasilacza przed zbyt wysokim lub zbyt niskim napięciem wejściowym. Stosowane jest głównie w zasilaczach z manualnym przełącznikiem napięcia wejściowego (115V lub 230V).

Urządzenia podłączone do zasilacza

W komputerach osobistych do zasilacza podłączone są:
-płyta główna
-dysk lub dyski twarde
-napędy (optyczne, taśmowe, np. CD-ROM, DVD-ROM, ZIP, JAZ, napędy dysków magneto optycznych, FDD itp.)
-niektóre karty rozszerzeń (np.graficzne,tv) wymagają podłączenia dodatkowego zasilania
-inne urządzenia znajdujące się wewnątrz komputera, np. wentylatory czy dodatkowe panele 

Jaki zasilacz wybrać

Warto zwrócić uwagę, by zasilacz miał możliwie wszystkie dostępne zabezpieczenia. Krytycznymi są te wymagane przez normę ATX12V, bowiem niektóre zasilacze wykazują tendencję do dużych wahań napięcia a te mają wpływ na pracę komputera (częste samoczynne restarty, a nawet mogą doprowadzić do uszkodzenia elementów komputera, jak i całego komputera).
Moc zasilacza nie powinna być podstawowym kryterium doboru, ale nie należy przesadnie oszczędzać. Moim zdaniem zasilacz o mocy 450W do naszego komputera do pracy będzie dobrym wyborem.
Kolejnym parametrem jest poziom hałasu wentylatora - im cichszy, tym lepiej. Przy dłuższej pracy z komputerem hałas bardzo przeszkadza. 
Dobrze byłoby, aby nasz zasilacz miał z tyłu własny wyłącznik (przydaje się podczas modernizacji, a także możemy oszczędzać energię).
Ważne są też wtyczki:
ATX 20/24pin – główny kabel używany do zasilania płyty głównej
4-pin – dodatkowy kabel do zasilania płyty głównej napięciem 12V
Molex – służą do zasilania dysków twardych ATA, napędów optycznych
SATA – służą do zasilania dysków twardych SATA
FDD – służy do zasilana stacji dyskietek
PCIex 6pin – do zasilania kart graficznych na PCIex

Podsumowując zasilacz o mocy 450W będzie dobrym wyborem.

Jeżeli ktoś z czytelników będzie szukał bardziej szczegółowej wiedzy, porównania producentów i cen to znalazłem bardzo szczegółowy artykuł na temat zasilaczy pod adresem:





Jaka obudowa komputera: leżąca,mini czy midi



Obudowa komputera to stalowa lub aluminiowa skrzynka, w której montujemy elementy komputera. Poprzez zastosowanie obudowy chronimy podzespoły przed uszkodzeniem oraz zapewniamy im dobrą wentylację. Dobra obudowa powinna być tak skonstruowana by umożliwić nam łatwy montaż i demontaż podzespołów.

Rodzaje obudów

Ze względu na architekturę mamy cztery rodzaje obudów:
-AT – obudowa starszego typu,dziś już spotykana coraz rzadziej
-ATX – najbardziej popularna
-NLX
-Mini-PC
-BTX – stosunkowo nowy typ

Obudowy są produkowane w wersji deskop, tzw.leżące i tower (stojące), mają różne wymiary i kształty oraz wygląd.

Obudowa desktop

Tak zwana leżąca, jest tak skonstruowana, aby postawić na niej monitor. Daje nam to możliwość oszczędności miejsca na biurku. Stosując ten rodzaj obudowy zyskujemy również łatwy dostęp do napędu dvd, jednakże jej płaski kształt utrudnia lub uniemożliwia rozbudowę komputera.

Obudowa tower

Mamy trzy rodzaje obudów stojących:
Mini tower – najmniejsza obudowa typu "tower", w której możemy zamontować dwie stacje dyskietek i dwa napędy dvd
Midi tower – średnia obudowa typu "tower", która umożliwia montaż dwóch stacji dyskietek i trzech lub czterech napędów dvd
Big tower – największa obudowa typu "tower" najczęściej stosowana w serwerach. Umożliwia montaż dwóch małych i pięciu dużych napędów

Wygląd

W ostatnim czasie obserwujemy bardzo duże zmiany w wyglądzie. Producenci dodają różnobarwną kolorystykę, stosują dodatki z tworzyw sztucznych. W niektórych obudowach można spotkać także mały wyświetlacz LCD.



Przed zakupem obudowy komputerowej musimy sobie odpowiedzieć na pytania:
  • czy mamy miejsce obok biurka na postawienie skrzynki, czy będziemy musieli komputer mieć na biurku?

Jeśli komputer musimy lub chcemy umieścić na biurku wybieramy obudowę leżącą. Obudowy te z racji swojej budowy wymagają odpowiednich elementów składowych, są niższe więc karty rozszerzeń muszą mieć mniejszego tzw. "śledzia" do przykręcenia ich do obudowy. Nie każdą płytę główną do nich dopasujemy. Jest kilku producentów, którzy wykonują gotowe zestawy właśnie w obudowie leżącej.

  • czy planujemy w przyszłości modernizację komputera?
Jeśli planujemy, to jak wyżej wspomniałem obudowa leżąca może nam przyspożyć troszkę kłopotów. Lepszym wyborem będzie obudowa stojąca (tower) mini lub midi. Do domu lub biura nie ma sensu stosować obudowy big tower.
Obudowa mini tower zajmuje mniej miejsca, jednakże musimy do niej zastosować płytę główną w formacie mini atx. Obudowa ta z racji mniejszej budowy ma także mniejszą zdolność do odprowadzania ciepła.
A zatem najlepszym wyborem będzie obudowa atx midi tower. Mamy pełną manewrowość pod względem rozbudowy, jest w nich odpowiednia ilość wolnej przestrzeni do wentylacji, montaż elementów składowych nie przysparza problemów.

Podsumowując najlepszym wyborem jest obudowa midi tower.







                                                            autor Mirosław Kubik